W III lub IV kwartale w latach 2013-2016 projekt zakłada zakup i translokację 60-80 dzikich głuszców (ze względu na niepełną przewidywalność możliwości uzyskania odpowiedniej liczby ptaków w kolejnych latach przyjęto zakres liczebności, a nie dokładną liczbę ptaków) odłowionych na Białorusi i przesiedlenie ich do Borów Dolnośląskich (Nadleśnictwo Ruszów) oraz do Puszczy Augustowskiej (Nadleśnictwa: Głęboki Bród, Płaska, Pomorze i Augustów). W każdym miejscu wsiedleń planowanych jest jednorazowe wypuszczenie maksymalnie 20 ptaków. Wybór miejsca, z którego będą pochodzić odłowione głuszce, będzie wskazany przez stronę białoruską. Po przekroczeniu granicy Polski ptaki poddane zostaną kwarantannie zgodnie z obowiązującymi regulacjami prawnymi w tym zakresie, a także szczegółowym badaniom weterynaryjnym. Następnie głuszce przetransportowane będą do miejsca wsiedlenia w jednorazowych opakowaniach transportowych w możliwie najkrótszym czasie (minimalizacja stresu) przez specjalistyczną firmę posiadającą uprawnienia do przewozu dzikich zwierząt, pod nadzorem specjalisty posiadającego certyfikat UE w tej dziedzinie. Po około 10-dniowym pobycie w wolierze adaptacyjnej i założeniu nadajników telemetrycznych głuszce zostaną wypuszczone . W przypadku, gdyby odłów dzikich ptaków na Białorusi okazał się niemożliwy (zagrożenie Z1, B4), planowane jest rozwiązanie alternatywne, polegające na zakupie jaj głuszców na Białorusi, wylęgu ich i wychowaniu piskląt w hodowli krajowej, oraz wsiedleniu zgodnie z metodyką zadań C1, C2, C7 i C8). Preferowany będzie odchów piskląt metodą „bom to be free". Ze względu na brak uprawnień oraz właściwego sprzętu usługa transportu specjalistycznego , kwarantanny, oraz utylizacji opakowań jednorazowych zostanie zlecona na zewnątrz.

Zgodnie z wytycznymi Grupy Specjalistów ds. Kuraków Światowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów (Grouse - Status Survey and Action Plan 2006-201O) oraz Grupy ds. Reintrodukcji Światowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów (IUCN Re-introduction Group) osobniki z dzikich populacji Europy Zachodniej i Środkowej nie mogą stanowić źródła ptaków do programów restytucji i reintrodukcji. Badania genetyczne głuszca w Polsce wykazały, że krajowe populacje nizinne są najbliższe genetycznie populacjom białoruskim (Rutkowski et al., 2005; Rutkowski et al., 2011) . Dlatego też planowana translokacja oparta jest na ptakach dzikich odłowionych na Białorusi. Za wykorzystaniem do restytucji głuszców pochodzenia białoruskiego przemawia także fakt, że głuszec jest na Białorusi gatunkiem łownym i dopuszczonym do obrotu, natomiast w innych krajach regionu (Litwa, Łotwa, Estonia) - gatunkiem ściśle chronionym (Storch, 2007). Translokacja ptaków pochodzących z Białorusi będzie stanowić uzupełnienie działań mających na celu zwiększenie liczebności głuszca na obszarach realizacji projektu. Zastosowanie niezależnego od hodowli krajowych źródła pochodzenia ptaków dzikich, dobrze przystosowanych do warunków naturalnych przyczyni się do wyższej przeżywalności wsiedlanych ptaków oraz do wzrostu zróżnicowania genetycznego odtwarzanych populacji. Ponadto, wykorzystanie w ramach projektu ptaków z 3 hodowli krajowych oraz osobników dzikich odławianych na Białorusi powinno znacznie obniżyć ryzyko nieuzyskania planowanej liczby osobników do wsiedlenia w ramach projektu. Ponadto analiza wielu programów restytucji i reintrodukcji kuraków prowadzonych w Europie w latach ubiegłych wskazuje, że translokacja, czyli odłowienie w naturze, a następnie przesiedlenie dorosłych ptaków jest skuteczniejszą metodą przywrócenia gatunku (Pelty, 2000; Storch, 2007; Dziedzic et al., 2008). Translokacja 80 dzikich osobników głuszca. Działanie istotnie zwiększy szansę sukcesu programu restytucji gatunku. Oprócz wzmocnienia liczebności lokalnej populacji w znaczący sposób wzbogacona zostanie jej różnorodność genetyczna (przeciwdziałanie inbredowi i chowowi wsobnemu)